Remerciez-le!

Remerciez @Admin pour avoir partagé cet document gratuitement, de la manière la plus simple, en partageant sur les réseaux sociaux.

Materiały pomocnicze dla nauczyciela do przygotowania planu wynikowego dla klas

Materiały pomocnicze dla nauczyciela do przygotowania planu wynikowego dla klasy II, semestr 1, liceum ogólnokształcącego i technikum Uwaga: Treści z zakresu rozszerzonego zaznaczono na żółto. Tematy z zakresu rozszerzonego dodatkowo opatrzono literami ZR. Materiał Środki dydaktyczne GWO zamieszczone na stronie internetowej Wymagania w podstawie programowej Uczeń: Wymagania szczegółowe zoperacjonalizowane Uczeń: WPROWADZENIE podręcznik Tablica chronolo- giczna, s. 8 O epoce, s. 10 Czytanie ze zrozumieniem Maria Straszewska, Romantyzm, s. 22 Karty pracy – karta pracy nr 1 (teoria) Pomosty – seria filmów edukacyjnych – Napoleon na tronie cesarskim Ingres – Wędrowiec ponad morzem chmur Friedrich (klasycyzm – romantyzm) Klucze do obrazów – William Blake Stworzenie świata – Eugène Delacroix Wolność wiodąca lud na barykady Załączniki do podręcznika nauczycielskiego Czytanie ze zrozumieniem – klucz odpowiedzi, schemat punktowania I. Kształcenie literackie i kulturowe. Czytanie utworów literackich rozumie podstawy periodyzacji literatury, sytuuje utwory literackie w poszczególnych okresach: […] oświecenie, romantyzm […]. I.1.1 rozróżnia gatunki epickie, liryczne, dramatyczne i synkretyczne, w tym: gatunki poznane w szkole podstawowej oraz […], odę, […] balladę, dramat romantyczny, powieść poetycką, a także odmiany powieści i dramatu, wymienia ich podstawowe cechy gatunkowe I.1.3 rozumie pojęcie motywu literackiego i toposu, rozpoznaje podstawowe motywy i toposy oraz dostrzega żywotność motywów biblijnych sytuuje romantyzm w historii literatury omawia chronologię epoki wyjaśnia genezę nazwy epoki i pojęcie preromantyzmu wskazuje ważne wydarzenia historyczne doby romantyzmu w Europie i w Polsce wymienia czołowych przedstawicieli romantyzmu europejskiego i polskiego: pisarzy, filozofów, ludzi sztuki określa romantyczne inspiracje, motywy i tematy wie, jakie znaczenie w romantyzmie miała poezja oraz jaką rolę odgrywał poeta definiuje pojęcie wieszcza wymienia gatunki literackie, po które chętnie sięgali twórcy romantyczni, m.in. gatunki synkretyczne: balladę oraz powstałe w romantyzmie powieść poetycką i dramat romantyczny nazywa charakterystyczne cechy bohatera romantycznego wyjaśnia, na czym polegało zjawisko syntezy sztuk w romantyzmie 1 Nauka o języku Style językowe w polszczyźnie, s. 24 Załączniki do podręcznika nauczycielskiego Style językowe – karta pracy i antycznych w utworach literackich; określa ich rolę w tworzeniu znaczeń uniwersalnych I.1.11 I. Kształcenie literackie i kulturowe. Odbiór tekstów kultury przetwarza i hierarchizuje informacje z tekstów, np. publicystycznych, popularnonaukowych, naukowych I.2.1 analizuje strukturę tekstu: odczytuje jego sens, główną myśl, sposób prowadzenia wywodu oraz argumentację I.2.2 rozpoznaje specyfikę tekstów publicystycznych (artykuł, felieton, reportaż), retorycznych (przemówienie, laudacja, homilia), popularnonaukowych i naukowych (rozprawa); wśród tekstów prasowych rozróżnia wiadomość i komentarz; rozpoznaje środki językowe i ich funkcje zastosowane w tekstach; odczytuje informacje i przekazy jawne i ukryte; rozróżnia odpowiedzi właściwe i unikatowe I.2.3 określa wpływ starożytnego teatru greckiego na rozwój sztuki teatralnej; rozumie pojęcie katharsis i charakteryzuje jego rolę wskazuje w tekście popularnonaukowym fragment odnoszący się do cech romantycznego twórcy określa główną myśl analizowanego artykułu ustala, jaki środek dominuje we fragmencie artykułu Romantyzm i określa jego funkcję wskazuje podobieństwa i różnice między starożytnym teatrem greckim a teatrem romantycznym nazywa podstawowe nurty filozoficzne (idealizm romantyczny, panteizm, determinizm dziejowy) i określa ich wpływ na kulturę epoki wyjaśnia romantyczną fascynację sztuką pejzażu wskazuje determinanty w malarstwie doby romantyzmu: duchowość i emocjonalność 2 w ształtowaniu odbioru dzieła I.2.4 charakteryzuje główne prądy filozoficzne oraz określa ich wpływ na kulturę epoki I.2.5 odczytuje pozaliterackie teksty kultury, stosując kod właściwy w danej dziedzinie sztuki I.2.6 II. Kształcenie językowe. Gramatyka języka polskiego wykorzystuje wiedzę z dziedziny fleksji, słowotwórstwa, frazeologii i składni w analizie i interpretacji tekstów oraz tworzeniu własnych wypowiedzi II.1.1 rozpoznaje argumentacyjny charakter różnych konstrukcji składniowych i ich funkcje w tekście; wykorzystuje je w budowie własnych wypowiedzi II.1.3 dokonuje analizy i interpretacji tekstów, wykorzystując dotychczas zdobytą wiedzę z gramatyki języka polskiego podaje parafrazę słowotwórczą wyrazu „prawodawca” rozpoznaje argumentacyjny charakter różnych konstrukcji składniowych i wyjaśnia ich funkcje w tekście uzasadnia, do czego odnosi się pojęcie stylu II. Kształcenie językowe. Zróżnicowanie języka rozróżnia pojęcie stylu i stylizacji, rozumie ich znaczenie w tekście II.2.1 rozróżnia style funkcjonalne polszczyzny oraz rozumie zasady ich stosowania II.2.2 rozpoznaje i ocenia modę językową we współczesnym języku II.2.3 określa rodzaje zapożyczeń i sposób ich funkcjonowania w polszczyźnie różnych formułuje definicję stylu określa cechy dobrego stylu charakteryzuje style funkcjonalne (użytkowe) wyjaśnia, dlaczego styl artystyczny ma przede wszystkim wywołać wrażenie u odbiorcy omawia charakterystyczne cechy poszczególnych rodzajów stylu przyporządkowuje podane sformułowania do poszczególnych stylów językowych wskazuje wypowiedzi, w których posłużono się nieodpowiednim stylem wymienia cechy języka potocznego 3 epok; odnosi wskazane zjawiska do współczesnej polszczyzny II.2.4 rozpoznaje rodzaje stylizacji (archaizacja, dialektyzacja, kolokwializacja, stylizacja środowiskowa, biblijna, mitologiczna itp.) oraz określa ich funkcje w tekście II.2.6 rozpoznaje słownictwo o charakterze wartościującym; odróżnia słownictwo neutralne od słownictwa o zabarwieniu emocjonalnym, oficjalne od potocznego II.2.7 wyjaśnia, jakie funkcje pełni użycie stylu potocznego w codziennej komunikacji, a jakie – w tekstach kultury przekształca ogłoszenie w tekst sformułowany w stylu urzędowym podaje przykłady środków językowych świadczących o przynależności tekstu do stylu publicystycznego  wskazuje w tekście i nazywa cechy stylu naukowego przeredagowuje tekst naukowy w tekst popularnonaukowy definiuje styl indywidualny charakterystyczny dla epoki lub twórcy II. Kształcenie językowe. Komunikacja językowa i kultura języka rozpoznaje i określa funkcje tekstu (informatywną, poetycką, metajęzykową, ekspresywną, impresywną – w tym perswazyjną) II.3.3 posługuje się różnymi odmianami polszczyzny w zależności od sytuacji komunikacyjnej II.3.5 charakteryzuje zmiany w komunikacji językowej związane z rozwojem jej form (np. komunikacji internetowej) II.3.10 rozpoznaje w artykule funkcje: informatywną, poetycką, impresywną posługuje się różnymi odmianami polszczyzny – podaje przykład tekstu, który służy np. przybliżeniu wiedzy językowej zwykłym czytelnikom, porozumiewaniu się w codziennych sytuacjach, omówieniu aktualnego problemu społecznego analizuje styl tekstów publikowanych w internecie III. Tworzenie wypowiedzi. Elementy retoryki formułuje tezy i argumenty w wypowiedzi ustnej i pisemnej przy użyciu odpowiednich konstrukcji składniowych III.1.1 ocenia prawdziwość stwierdzeń zawartych w artykule – stawia tezy i formułuje adekwatne argumenty wskazuje cele perswazyjne w analizowanym artykule wyjaśnia, w jaki sposób użyte m.in. wyliczenia oddziałują na odbiorcę 4 wskazuje i rozróżnia cele perswazyjne w wypowiedzi literackiej i nieliterackiej III.1.2 wyjaśnia, w jaki sposób użyte środki retoryczne (np. pytania retoryczne, wyliczenia, wykrzyknienia, paralelizmy, powtórzenia, apostrofy, przerzutnie, inwersje) oddziałują na odbiorcę III.1.4 III. Tworzenie wypowiedzi. Mówienie i pisanie zgadza się z cudzymi poglądami lub polemizuje z nimi, rzeczowo uzasadniając własne zdanie III.2.1 buduje wypowiedź w sposób świadomy, ze znajomością jej funkcji językowej, z uwzględnieniem celu i adresata, z zachowaniem zasad retoryki III.2.2 zgodnie z normami formułuje pytania, odpowiedzi, oceny, redaguje informacje, uzasadnienia, komentarze, głos w dyskusji III.2.4 rzeczowo uzasadnia własne zdanie, oceniając prawdziwość twierdzeń odnoszących się do tekstu Marii Straszewskiej podczas formułowania wypowiedzi bierze pod uwagę adresatów i cel wypowiedzi zgodnie z normami i poleceniami, redaguje informacje, uzasadnienia, odpowiedzi: wyjaśnia, co oznacza sformułowanie „osobowość twórcy...”, tłumaczy funkcję cytatu, wyjaśnia zastosowaną metaforę, dopisuje wyrażenia synonimiczne określa funkcje znaków interpunkcyjnych: cudzysłowu, myślników, kropki, przecinków formułuje argumenty na podstawie własnego doświadczenia – wyjaśnia, czym charakteryzują się style prezentowane przez osoby widniejące na zdjęciach poprawia błędne zdania, w których zastosowano nieodpowiedni styl – komentuje swoje decyzje poprawnościowe przekształca ogłoszenie, zachowując sens tekstu i stosując odpowiednie środki językowe IV. Samokształcenie rozwija umiejętności pracy samodzielnej między innymi przez przygotowanie różnorodnych form prezentacji własnego stanowiska IV.1 rozwija umiejętność pracy samodzielnej podczas czytania i analizowania tablicy eksponującej chronologię epoki, tekstu wprowadzającego odbiorcę w tematykę epoki romantyzmu oraz artykułu Marii Straszewskiej prezentuje własne stanowisko 5 porządkuje informacje w problemowe całości poprzez ich wartościowanie; syntetyzuje poznawane treści wokół problemu, tematu, zagadnienia oraz wykorzystuje je w swoich wypowiedziach IV.2 wybiera z tekstu odpowiednie cytaty i stosuje je w wypowiedzi IV.6 posługuje się słownikami ogólnymi języka polskiego oraz słownikami specjalistycznymi (np. etymologicznymi, frazeologicznymi, skrótów, gwarowymi), także w wersji on-line IV.8 porządkuje informacje dotyczące epoki romantycznej w problemowe całości (filozofia, literatura, sztuka, tło historyczne, muzyka, malarstwo, teatr; synteza sztuk; inspiracje i tematy; rola poety i poezji; nowy typ bohatera) syntetyzuje poznawane treści tłumaczy, jaką funkcję pełni cytat z Ody Williama Wordswortha wybiera z tekstu cytaty na poparcie swojej tezy interpretacyjnej posługuje się słownikami ogólnymi języka polskiego oraz słownikami specjalistycznymi, szukając wyjaśnienia pojęć charakterystycznych dla epoki, m.in.: gotycyzm, panteizm, metafizyka, irracjonalizm, orientalizm, ludowość, wieszcz, historiozofia, synteza sztuk oraz pojęć synonimicznych do wyrazów egotyzm i imaginacja ROMANTYZM 6 podręcznik: Spektakl natury. Caspar David Friedrich, Wschód księżyca nad morzem, s. 30 ZR Idealizm i indywidualizm w filozofii przełomu XVIII i XIX wieku. Johann Gottlieb Fichte, Pierwsze wprowadzenie do teorii wiedzy, s. 33, Friedrich Schelling, Filozofia sztuki, s. 35, Friedrich Schlegel, Fragmenty z „Athenäum”, s. 35 Inspiracje niemieckich prekursorów Załączniki do podręcznika nauczycielskiego Spektakl natury – materiały do wycięcia – reprodukcja obrazu: Nicolas Poussin, Orfeusz i Eurydyka Klucze do obrazów – Caspar David Friedrich Wschód księżyca nad morzem Załączniki do podręcznika nauczycielskiego Filozofia przełomu XVIII i XIX wieku – materiały do wycięcia Karty pracy do epok – karta pracy nr 2 (tekst M. Strzyżewskiego) Załączniki do podręcznika nauczycielskiego Prekursorzy romantyzmu I. Kształcenie literackie i kulturowe. Czytanie utworów literackich rozumie podstawy periodyzacji literatury, sytuuje utwory literackie w poszczególnych okresach: starożytność, średniowiecze, renesans, barok, oświecenie, romantyzm, […], literatura wojny i okupacji, literatura lat 1945–1989 krajowa i emigracyjna, literatura po 1989 r. I.1.1 rozpoznaje konwencje literackie i określa ich cechy w utworach (fantastyczną, symboliczną, mimetyczną, realistyczną, naturalistyczną, groteskową) I.1.2 rozróżnia gatunki epickie, liryczne, dramatyczne i synkretyczne, w tym: gatunki poznane w szkole podstawowej oraz epos, odę, tragedię antyczną, psalm, kronikę, satyrę, sielankę, balladę, dramat romantyczny, powieść poetycką, a także odmiany powieści i dramatu, wymienia ich podstawowe cechy gatunkowe I.1.3 rozpoznaje w tekście uploads/Litterature/ romantyzm-plan-wynikowy-gotowy-003.pdf