Pagina van 1 9 Organologie Les Cantigas de Santa Maria De Cantigas de Santa Mar

Pagina van 1 9 Organologie Les Cantigas de Santa Maria De Cantigas de Santa Maria is een van de grootste verzamelingen monofone liederen van de middeleeuwse literatuur bewaard gebleven. Geschreven tijdens het bewind van Alfonso X. Het belang ervan is des te groter voor organologen over de 430 liedjes die het bevat, is het rijk geïllustreerd met 40 miniaturen die instrumenten die toen gebruikt werden. Romeinse beeldhouwkunst Er zijn veel aanwijzingen over de vervaardiging en het gebruik van instrumenten in kerken romances. De trommelvliezen natuurlijk, maar ook de hoofdletters, en zelfs de graffiti soms Verlicht ons. De oude teksten Sommige teksten vermelden duidelijk instrumenten (bijvoorbeeld het Chanson de Roland). De Andrieu's klaagzang over de dood van Machaut staat vol met namen van instrumenten. Basisprincipes 1) Oorspronkelijk werden veel instrumenten niet per se gebruikt om muziek te maken, met andere woorden een kunst beoefenen. Dit was bijvoorbeeld voor krachtige instrumenten bel- en communicatiemiddelen. 2) Vanaf de 17e eeuw zal het grootste deel van het instrumentale vakmanschap zich richten op perfectie instrumenten, zoals de verwijding van de tessituur. Sommige, die niet meer te proeven zijn van de dag, verliezen hun aantrekkingskracht en raken in de vergetelheid (luit, blokfluit, viola da gamba...). V. LES INSTRUMENTS À VENT (AÉROPHONES) Dans la famille des instruments à vent, nous avons 3 catégories distinctes : 1. les anches 2. les biseaux 3. les embouchures Quelques exemples avant d'aller plus en détails : Anche simple : Clarinette Anche double : Hautbois Anche libre : Accordéon Het is zeker het oudste dubbelrietinstrument. We gevonden hebben in Europa, maar ook in Oosterse landen. De zurna die we gevonden in Bagdad in de 8e eeuw zou het model van dit instrument kunnen zijn. Alle verschillende benamingen komen van dezelfde wortel etymologisch: het Latijnse woord "calamus" dat het riet aanduidt waarvan het riet. Tijdens de Renaissance werd het instrument gemaakt van familie, dus er zijn verschillende maten verschillend. De bombardementen zullen zeer snel worden gebruikt in Frankrijk, onder de naam hobo. Die bombardementen worden gespeeld met het gezin, maar ook in gemengde ensembles, met koperblazers. Le Hautbois De evolutie des chalémies naar hobo kost tijd. Volledige familie gaan blijven alleen de hoge instrumenten, terwijl we voor de lage partijen de voorkeur geven aan de fagotten. Pagina van 2 9 Het was in Frankrijk, dankzij de evolutie van Lully's orkest, dat de hobo zullen de meest ingrijpende veranderingen ondergaan. La taille de hautbois Het is een instrument in F , voornamelijk bedoeld om de partijen te spelen interieur. Le hautbois de chasse Bach speelde zeker een rol bij de uitvinding van dit instrument dat hij in het Italiaans noemt "hobo da caccia". Het is ook een instrument in F , maar het lichaam is gebogen en bedekt met leer (zoals kornetten), terwijl de bel van koper is. Deze tool verdwijnt met Bach. Le hautbois d’amour Ondanks zijn Franse naam komt het uitsluitend in Duitsland voor, in de tijd van Bach. Het is een instrument in A, en de bel sluit in plaats van uit te flakkeren. De reden van zijn dienstverband heeft zeker te maken met het feit dat het het bespelen van bepaalde toetsen gemakkelijker maakt. Het instrument verdween bij de dood van Bach maar maakte begin 20ste eeuw een comeback (denk aan de solo in Ravels Boléro) Le cor anglais Belangrijkste uitvinding op het gebied van de hobo in de klassieke periode, zoals de hobo-maat of de hobo da caccia, het is in F . Oorspronkelijk was de lichaam van het instrument is gebogen, wat suggereert de naam. Le bassanello Beschreven door Praetorius in 1619, is het een dubbelrietinstrument, opgebouwd in verschillende secties en voorzien van een gebogen pot. Volgens Praetorius altijd, het geluid benadert dat van de fagot, terwijl minder sterk zijn. Le hautbois moderne De ontwikkeling ervan in de 19e eeuw zal worden gekenmerkt door een verschil tussen Franse factuur en Duitse factuur. De boring van de Franse hobo is fijner, waardoor een meer fijn en elegant. Net als andere blaasinstrumenten (met name de fluit), zal de hobo hiervan profiteren verschillende ontwikkelingen, waarvan de belangrijkste de toevoeging van sleutels zal zijn, met als doel: altijd hetzelfde: vergemakkelijk de toegang tot alle kleurgraden, inclusief passages virtuozen, de toegang tot hoge tonen vergemakkelijken, de nauwkeurigheid. Er zijn verschillende sleutels ontwikkeld, maar momenteel het is de Franse hobo die zich in de wereld heeft gevestigd, en er wordt gezegd dat Richard STRAUSS dat niet doet is geen onbekende. Alleen de Weense orkesten verzetten zich en geven de voorkeur aan een instrument dat is geërfd van lokale factoren vanaf het begin van de 19e eeuw. Le hautbois baryton Klinkt een octaaf lager dan de hobo, zo lijkt het begin 19e eeuw en wordt ad hoc gebruikt in Franse of Engelse orkesten. L’Heckelphone Ontwikkeld door de Duitse firma Heckel op verzoek van Wagner die wilde ontwikkel het lage bereik van dubbelrietinstrumenten, het is vergelijkbaar met de hobo bariton, behalve dat het een bredere boring heeft, waardoor het dichter bij de fagot komt. Le Hautbois musette Hobo piccolo genoemd door Triébert in zijn catalogus van 1855 waar hij presenteert instrumenten in Es, G en A treble, waarvan hij de laatste twee "hobo's" noemt pastoraal. Pagina van 3 9 La famille des bassons De uitvinding van een instrument met dubbele boring komt zeker uit de Renaissance. De dubbele boring stelt ons in staat om een instrument van kleinere dimensie maar van ernstige tessituur. Erkend moet worden dat de serieuze versie van de bombarde is niet gemakkelijk te hanteren en het is een veilige gok dat het uiterlijk van instrumenten met dubbele boring kwamen met het idee om een laag bombardement. Le basson baroque In Frankrijk gaan we de barokfagot ontwikkelen. Het bereik beslaat bijna drie octaven en de hoge tonen liggen dicht bij het altbereik. Dit maakt het mogelijk om in de loop van de 18e eeuw te ontwikkelen eeuw een solistenrepertoire dat hem uit zijn bastaken haalt. Le cervelat De cervelaat gebruikt het principe van de fagot, maar in plaats van 2 boringen, er kunnen maximaal 8 aangesloten zijn, wat het dus mogelijk maakt: Een zeer serieus instrument hebben ondanks een extreem groot formaat verkleind. Le basson moderne Ook hier geldt, zoals bij veel blaasinstrumenten, de evolutie van het instrument in vergelijking met zijn voorouders is in wezen te wijten aan de toevoeging van sleutels. Berlioz, zelfs als hij fagotten in zijn orkest opneemt, is hier niet de meest enthousiast over instrument waarvan de nauwkeurigheid in zijn tijd nog veel te wensen overlaat en dat "zal winnen" misschien meer dan enig ander blaasinstrument dat na de Böhms systeem. Factoren Triébert en Buffet-Crampon brengen ook de elementen van het moderne instrument: toevoeging van toetsen, verlaten van esdoorn voor harde exotische houtsoorten. Duitsland (de firma Heckel) ontwikkelt zijn eigen eigen aanpassingen aan het instrument. Het resultaat is een instrument met een ronder timbre en warmer. De twee instrumenten bestaan in de 19e eeuw naast elkaar, maar al snel werd de "fagot" zal overal ter wereld worden verwaarloosd (behalve in Frankrijk waar het de voorkeur heeft) voor de "flikker", wiens rondheid van geluid en homogeniteit het beter laten samensmelten met de anderen hout in het orkest. Le contrebasson Hoewel het al sinds de barok bestaat, was het gebruik ervan in de 19e eeuw nog steeds vertrouwelijk. Het was Heckel die halverwege de jaren 1870 wijzigingen aan het instrument aanbracht. Pas in de 20e eeuw raakten componisten hierin geïnteresseerd instrument en breng het naar een solistenniveau zoals in het voorbeeld van Kalevi Aho. Le Sarrusphone Dit instrument komt kort na de saxofoon, uitgevonden door PierreLouis Gautrot om het idee te volgen dat hem werd gegeven door Pierre-Auguste Sarrus, hoofd van de militaire muziek, die een dubbelriet metalen instrument. Misschien was er een verlangen om te concurreren met de saxofoon, vooral omdat we de geschillen tussen beide factoren. Le cas des instruments dont l’anche est encapsulée Een veel voorkomende praktijk tijdens de Renaissance, het omsluiten van het riet in een capsule voorkomt het is natuurlijk aan de muzikant om er directe controle over te hebben. Geen nauwkeurigheidscontrole anders dan door de druk van de lucht, onmogelijkheid van octavatie, vandaar beperkte tessituur. Le Tournebout Waarschijnlijk uitgevonden aan het einde van de 15e eeuw, hoewel de verlichting van de Cantigas toon vergelijkbare instrumenten waarvan: riet is ingekapseld in kalebassen. Pagina van 4 9 La Cornemuse Aanwezig in Europa sinds de Hoge Middeleeuwen, is het principe dat in elk instrument wordt gevonden: het gebruik van dierenhuid (geit, hond, enz.) om een zak te maken die lucht zal leveren aan de pijpen voorzien van enkel- of dubbelriet. Het aantal pijpen (fluiten of drones) varieert volgens plaats en tijd. Les instruments à anche simple Afgezien van het eenvoudige riet in doedelzakken, merkt Mersenne de aanwezigheid op van instrumenten met één riet die hij “chalumeaux” noemt. In hun begin is het riet gewoon een inkeping gemaakt op de bovenkant van de buis. We moeten wachten tot het einde van de 17e eeuw om getuigen onder de zogenaamde "aangeleerde" instrumenten van eenvoudige rieten die op mondstukken zijn uploads/Litterature/ organ.pdf

  • 19
  • 0
  • 0
Afficher les détails des licences
Licence et utilisation
Gratuit pour un usage personnel Attribution requise
Partager